SPC i vernici slave rođenje Bogorodice
Srpska pravoslavna crkva (SPC) i njeni vernici danas obeležavaju Rođenje presvete Bogorodice, praznik koji se naziva i Mala Gospojina.
Prema predanju i biblijskim tekstovima, Joakim i Ana iz Nazareta su dobili kćer Mariju tek posle danonoćne molitve, zavetovavši se da će je posvetiti Bogu, da mu služi poput monaha. Kćeri su dali ime Marija što znači visoka ili gospodareća.
Praznik Marijinog rođenja je 21. septembra, ali nije poznato od kada se praznuje. U nekim mestima Srbije se na taj dan održavaju sabori i vašari.
Srpska pravoslavna crkva 28. avgusta praznuje dan Uspenja (odlaska na nebo) Bogorodice, ili Veliku Gospojinu kako se još naziva taj praznik, jedan od 12 najvećih hrišćanskih praznika.
Dva veka Karađorđeve crkve
A u Topoli će danas svečano biti obeležena dva veka crkve Rođenja Presvete Bogorodice, Karađorđeve zadužbine, svojevrsnog istorijskog spomenika i svedoka burnih događaja u topolskom kraju u prvim decenijama 19. veka.
Mala Gospojina je slava hrama i grada Topole, koja danas obeležava i dan opštine, pa su i svečanosti primerene tom događaju. U Karađorđevoj crkvi vladika Šumadijski Jovan služiće pre podne Svetu arhijerejsku liturgiju, nakon čega će uslediti litija ulicama Topole, a potom će u Karađorđevom gradu biti održana svečana sednica Skupštine opštine, na kojoj će biti uručene povelje Rođenja Presvete Bogorodice za izuzetne rezultate i doprinos razvoju opštine i zahvalnice za pomoć u razvoju skupštine opštine Topola.
Svečanostima će prisustvovati princ Aleksandar Karađorđević sa suprugom, princezom Katarinom, član Krunskog saveta Dragomir Acović i ambasador Rusije Aleksandar Konuzin.
Karađorđeva crkva ima veliki istorijski značaj. On ju je podigao uz svoj dvor 1811. godine, kada je započeo i podizanje utvrđenog topolskog grada, što je u to vreme bio najveći graditeljski poduhvat u tada oslobođenoj Srbiji. U crkvi je, ispred oltara, sagradio za sebe grobnicu.
Usledila su teška vremena, Karađorđe je otišao u emigraciju, a kada se tajno vratio 1817. ubijen je po nalogu kneza Miloša Obrenovića u Radovanjskom lugu kod Velike Plane, gde je i sahranjeno njegovo obezglavljeno telo.
Dve godine nakon toga, pobožna kneginja Ljubica, supruga kneza Miloša, čiji je kum bio Karađorđe, prenela je Karađorđevo telo iz Radovanjskog luga i sahranila ga u kripti ispred oltara topolske crkve.
Da bi zavarao trag i prebacio krivicu na druge, knez Miloš je 1820. godine, desno od ulaza u crkvu, podigao novu grobnicu i u nju premestio Karađorđeve mošti. Na zidu iznad nje postavio je ploču od crvenog mermera sa uklesanim tekstom koji govori, uz isticanje Karađorđevih zasluga, da je bio žrtva intrige i da je stradao od turskih vlasti.
Nepun vek kasnije, posle četiri sahranjivanja na pet mesta, Karađorđevi zemni ostaci preneti su 1930. godine u novu zadužbinu Karađorđevića, crkvu Svetog Đorđa na Oplencu, gde i danas počivaju.
